zondag 4 mei 2014

Klavertjevier en geluk (Gedachte van deze week 19 + 20)

Heb jij weleens een echt klavertjevier gevonden en met echt bedoel ik geen gekweekte soort uit het tuincentrum, maar eentje uit de natuur.
Het gekweekte klavertjevier is geen echte klaver, maar een klaverzuring soort (Oxalis deppei) en is botanisch gezien geen familie van de witte klaver (Trifolium repens).
Het klavertjevier is een mutant van de witte klaver met bladeren, die uit vier deelblaadjes bestaan.
Afhankelijk van onder andere de bodemsamenstelling en de vervuiling van de ondergrond wordt het voorkomen van klavertjevier geschat tussen de 0,01% en de 0,1%.

Ik kan mij nog wel herinneren, dat wij als kinderen dikwijls naar dat gelukbrengende klavertjevier zochten en niet vonden. 


Eigenlijk heb ik altijd gedacht, dat het klavertjevier een fabeltje was en  dat de commercie er handig op inspeelde  met de gekweekte versie.
Afgelopen week was ik bij mijn kleindochter en die liet mij een gedroogd klavertjevier zien, dat zij eens gevonden had en in haar poëziealbum gedroogd en bewaard had.



Niet enkel door de zeldzaamheid, maar ook door de vorm, die doet denken aan een kruis, wordt het vinden of het krijgen van een klavertjevier sinds de middeleeuwen beschouwd als een geluksbrenger.
Volgens de legende stelt elk blaadje iets voor: het eerste de hoop, het tweede vertrouwen, het derde liefde en het vierde geluk.
Er bestaan nog veel meer mutanten met een groter aantal deelblaadjes.
(Bron Wikipedia)

Het gewone klavertje drie is het symbool van St. Patrick, de patroonheilige van Ierland. Hij zou de Heilige Drie-eenheid van het christendom aan de hand van een klavertje drie uitgelegd hebben aan de Ieren.
Wanneer je al hoop, vertrouwen en liefde vindt in een gewoon klavertje, dan mag je volgens mij al van geluk spreken, zonder het vierde blaadje.

Ik zou in het geval van een klavertje drie willen zeggen:

  

"Gelukkig is iemand, die tevreden is met een blaadje minder"




jeer