woensdag 25 mei 2016

Na regen komt zonneschijn

Na regen komt weer zonneschijn, al kan het soms even duren.


------------------------------------------

als de regen buigt

door zon tot verleden tijd

wordt de regenboog

------------------------------------------



De foto hierboven is van het gebroken zonlicht op mijn woonkamervloer.
Het zonlicht wordt gebroken via de glasrand van mijn balkonbeglazing.


jeer

woensdag 18 mei 2016

Moeder (Gedachte van deze week 20)

Alweer een jaartje voorbij.
Vandaag 18 mei 2016 zou  mijn moeder 96 jaar geworden zijn.
Helaas overleed zij veel te vroeg op 49 jarige leeftijd.
Haar lievelingsbloemen waren fresia's.

 

Moeder

In het licht van de maan
heb jij mij gekoesterd.
In het licht van de zon
heb jij mij warmte gegeven.

In het duister van de nacht
heb jij mijn angsten verjaagd.
In de schaduw van de dag
heb jij mij troost gegeven.

Het maanlicht in jouw ogen
overwon het ochtendgloren,
maar jouw troost en warmte
zijn voor altijd bij mij.




jeer


donderdag 5 mei 2016

Poëzie natuurwandeling "Ossermeer"

Afgelopen zondag 1 mei organiseerde de IVN-afdeling Oss samen met het PPO Poëzie Podium Oss  een poëzie natuurwandeling  bij het Ossermeer.
Onder leiding van IVN-gidsen werd er in drie groepen een rondwandeling gemaakt en aan iedere groep namen twee dichters deel, die op tien stopplaatsen hun gedicht(en) voordroegen. 
De gedichten stonden min of meer in relatie met de stopplaatsen.
Ook ik heb op zeven van de tien stopplaatsen telkens twee verschillende haiku/senryu voorgedragen en op twee plaatsen één kort ander gedicht, één plaats was gereserveerd voor een gedicht van de Osse stadsdichter Kitty Schaap.
Hieronder een overzicht van de wandeling.



Op stopplaats acht was er veel belangstelling van de koeien en hadden we een weids uitzicht over de polder. 
Hier heb ik de volgende twee haiku/senryu voorgedragen.


--------------------------------------------------

een roodbonte koe

graast nietsvermoedend groen gras

tot roomwitte melk

--------------------------------------------------



--------------------------------------------------

lonkend vergezicht

afstand is een illusie

nog uren lopen

--------------------------------------------------


In maart 2008 legde tijdens een storm de helft van deze treurwilg het loodje. 
Het onderste stuk van zijn stam was al hol en er was al menig vuurtje in gestookt.




Later sneuvelde ook de andere helft en ik schreef toen een kort gedicht over deze treurwilg.



Verdriet van een treurwilg

Toen stond hij nog pal en fier
doch reeds geschonden
maar het leed is geschied
het is eeuwig zonde
de wind die wist het niet
richtte hem te gronde
deels geveld de oude reus
aanschouwt hij nog éénmaal het geelgroen
ook ik ervaar de treurnis als ik dit aanschouw
de wind die wist het niet 
slaakt een zucht van verdriet.



Toen dacht ik dat dit het einde van de treurwilg zou zijn, maar niets is minder waar.
Allebei de helften schieten ieder voorjaar weer uit.
Ik heb bovenstaand gedicht tijdens de wandeling bij de treurwilg voorgedragen.


jeer