vrijdag 30 november 2018

Het laatste blad

De meteorologische winter staat voor de deur.



-------------------------------------------------

één zuchtje wind nog

dan dwarrelt het laatste blad 

stil de winter in

-------------------------------------------------


jeer


dinsdag 23 oktober 2018

Fantastival Oss " We are food "

Afgelopen 16 september vond in Oss weer het jaarlijkse straattheaterfestival, "Fantastival" plaats. Het thema was deze keer "We Are Food" en Brabant is dit jaar Europese Regio van de Gastronomie. 
Dit jaarlijks terugkerend festival op de derde zondag in september biedt een groot scala aan activiteiten, met o.a. straattheater, diverse koren, bands, toneel, dans, living statues, poëzie en uiteraard eten en drinken.
Door mee te doen aan deze "We Are Food" campagne wil de gemeente Oss laten zien, dat zij ook een bijdrage wil leveren aan de 
VN Global 12 doelstelling, wat duurzame consumptie en productie behelst, met o.a. het streven om in 2030 de helft minder voedsel te verspillen.
In het Jan Cunen museum liep van zondag 25 februari t/m zondag 16 september 2018 de tentoonstelling
We are food - over de kunst van voedsel.
Ook het Poëzie Podium Oss (PPO) was een van de deelnemers aan dit festival en ook ik heb een bijdrage mogen  leveren met o.a. het volgende gedicht:


Alternatief



We are food, maar


wij vinden het onderhand wel goed


roepen varken, koe en kip in koor


een alternatief, ja daar gaan wij voor




Het klinkt wellicht nog een beetje gek

maar mensen eet eens vaker 'n insect


Ingebakken eetgewoontes veranderen meestal traag


is dat wel lekker blijkt vaak toch de grote vraag




Egypte is ooit gestraft met een heuse sprinkhanenplaag


die beesten vraten alles kaal, heel het land moest honger lijden 

                                                                                        niet normaal!
De Egyptenaren hebben het toen vast niet geweten,

maar gebakken of gekookt zijn die beesten héél goed te eten




Werkelijk het is echt geen grapje


meelwormen, mieren en zelfs een vlieg


zijn, mits goed bereid, ook een lekker hapje




Nu gaan we nog naar de slager voor ons stukje vlees


of halen onze maaltijd bij een afhaal-Chinees


Maar let op, ..... ook zij moeten nu reeds weten


straks wordt er bijna geen biefstuk of babi pangang meer gegeten.



------------------------------



Naast een aantal oudere gedichten ook nog deze recente senryu:



-------------------------------------------------

het snelle eten

bron van vet, zout en suiker

een sluipmoordenaar

-------------------------------------------------  


Hieronder nog een kleine impressie van enkele living-statues:



"Mosje"



Drs. Kort Lontje


"Stuurman"



jeer


zaterdag 29 september 2018

IVN-Poëziewandeling 2018 Herperduin (deel 5 slot)

Deel 5 en tevens laatste deel van de IVN-Poëziewandeling 2018 Herperduin.

(Kijk hier voor  deel 1, hier voor deel 2, hier voor deel 3 en hier voor deel 4)

Een wel heel bijzonder plekje was de volgende stopplaats, want hier vertelde de gids over een poppenwieg. 
Onder de schors van een dode boom had de larve van een ribbelboktor een zogenaamd poppenwiegje gemaakt, oftewel een nestje van afgeschraapte houtsplinters om erin te verpoppen.
Zie de foto hieronder!


Hierbij maakte ik de volgende tekst


Poppenwieg


Op een dode dennenboom zit een vlieg

het is mijn goede vriend Jelle

u kent hem vast nog wel, ja die hele snelle

hij doet een dutje in een poppenwieg


Bij het horen van het woord poppenwieg

denkt menigeen aan speelgoed van een kind

niet aan iets dat je onder schors van dode bomen vindt

aan deze gedachte, is toch niets vreemds an sich


wat er in deze wieg heeft gelegen

dat kom je echt niet alle dagen tegen

een grijze ribbelboktor legt hier eerst haar eitje

de larve woont hier dan nog wel een tijdje


na jaren wordt het tijd om te verpoppen

van afgeknaagde splinters hout

heeft hij een eigen poppenwieg gebouwd

       ------ een waar kunstwerk ------

waarvoor hij zich op zijn borst mag kloppen


Als de lente is aangebroken

komt de kever uit de wieg gekropen

om zo op zoek naar 'n partner te gaan

en dan begint de cyclus

weer helemaal van vooraf aan


                     --------------


Onderweg kwamen we ook nog de eikenprocessierups tegen en daar heb ik de haiku van de maand juni voorgedragen.



-----------------------------------------------

een torenvalk bidt

rupsen gaan in processie

en de kerk loopt leeg

-----------------------------------------------



Het was een bijzonder leerzame wandeling op een schitterende zomeravond.



Onder het label IVN-poëziewandeling 
staan alle logjes over deze wandeling. 




jeer

zaterdag 8 september 2018

IVN-Poëziewandeling 2018 Herperduin (deel 4)

Deel 4 van de IVN-Poëziewandeling 2018 Herperduin.

(Kijk hier voor  deel 1, hier voor deel 2 en hier voor deel 3)

Hier komen we aan de rand van het Ganzenven de kleine zonnedauw tegen. 
Dit is een rozetvormig vleesetend plantje dat voorkomt op stikstofarme, natte, zure heidevelden en veengrond. (De foto is helaas niet bijzonder scherp)


Bij de zonnedauw schreef ik het volgende gedicht.

Zonnedauw


De kleine zonnedauwen

ze ogen allen ontzettend lief

zijn echter niet te vertrouwen

vraag het maar eens aan een vlieg


Onlangs ontmoette ik vlieg Jelle

het is een hele rappe en kon zo

aan een wisse dood ontsnappen

hij kan het nu nog navertellen


Jelle zag een pracht van een rozet

en dacht dit lijkt op 'n vliegend buffet

het bleek allemaal schone schijn

want plots voelde hij een felle pijn


De tentakels klapten dicht

Jelle's einde kwam in zicht

het werd een strijd op leven en dood

hij rukte zich los, maar mist nu wel een poot


Jelle sprak het is mij om het even

 ook een zonnedauw moet leven

 maar één ding raad ik je toch dringend aan

        --- blijf als vlieg uit de buurt ---


anders heb je straks geen poot meer om op te staan

                        ---------------------

Onder het label IVN-poëziewandeling 
staan alle logjes over deze wandeling. 
Wordt vervolgd!




                              jeer

dinsdag 7 augustus 2018

IVN-Poëziewandeling 2018 Herperduin (deel 3)

Hier dan deel 3 van de IVN-Poëziewandeling 2018 Herperduin.
(Kijk hier voor  deel 1 en hier voor deel 2)

Bij de derde stopplaats vertelt de gids iets over een wonderlijk beestje, het is de mierenleeuw, eigenlijk de larve van de mierenleeuw. 
De mierenleeuw zelf is een vliegend insect dat haar eitjes in het zand deponeert.
De larve, die daar uitkomt graaft een valkuil om zijn voedsel te vangen en dat zijn voornamelijk mieren.
Hieronder een afbeelding van deze larve en een schematische voorstelling van de valkuil.


Voor de liefhebber nog een illustratief filmpje, zie onderstaande link: 

https://schooltv.nl/video/mierenleeuw-een-leeuw-graaft-een-kuil/

Bij deze stopplaats heb ik de volgende tekst voorgedragen:


De mierenleeuw


Een op het oog onopvallend

gevleugeld beestje

legt haar eitjes in het zand

de jonge larve ontpopt zich later

tot een hele kwade klant


Eenmaal uit het ei gekropen

ligt de wereld voor hem open

voor een larve heus geen makkie

want hoe komt hij aan zijn dagelijkse prakkie 



Lang zit hij niet in de put

instinctmatig weet hij 't

graaft een kuiltje in het zand

en wacht geduldig op zijn eerste klant


Een mier ook op zoek naar eten

wandelt echt heel nonchalant

op de valkuilrand en valt

die kan het dus wel vergeten


De larve wacht geen moment

voor het leven van de mier geef ik geen cent

hij grijpt hem met zijn kaken en

ondanks het zuur laat hij het zich prima smaken



               ---------------------

Onder het label IVN-poëziewandeling 
staan alle logjes over deze wandeling. 
Wordt vervolgd!



                              jeer

dinsdag 10 juli 2018

IVN-Poëziewandeling 2018 Herperduin (deel 2)

Hieronder deel 2 van de IVN-Poëziewandeling 2018 Herperduin.
(Kijk hier voor  deel 1)
Op deze stopplaats vertelde de gids iets over het ontstaan van heksenbezems, die in Nederland meestal in berkenbomen voor komen.
Een heksenbezem is een vorm van woekering, waarbij uit een enkele groeitop zich een grote hoeveelheid groeitoppen ontwikkelen.
Ik schreef er het onderstaande gedicht bij.



Heksenbezem


Vannacht had ik een vreemde droom

geloof mij het was werkelijk iets geks

vertel het U met grote schroom

want ik droomde van een heuse heks


Het was een heks gekleed in zwart en rode dos

vloog op een bezem door het bos

éénmaal van mijn schrik bekomen

hing de bezem van de heks al in de bomen


Bij de nadering van het ochtendgloren

voelde de heks zich radeloos verloren

zij moest er voor het licht vandoor

en trok en trok aan haren stok

doch het was deze bezem die zij toen verloor


Nu was het bijna licht

en de heks, ze leek verdomd veel op mijn ex,

verdween ijlings uit mijn zicht

De heksenbezem uit mijn droom

hangt nu nog steeds in deze boom

maar mensen wij weten allen toch

de meeste dromen zijn bedrog.



               ---------------------

Onder het label IVN-poëziewandeling 
staan alle logjes over deze wandeling. 
Wordt vervolgd!

                              jeer

donderdag 5 juli 2018

IVN-Poëziewandeling 2018 Herperduin (deel 1)

Ook dit jaar weer organiseerde de IVN-afdeling Oss samen met het PPO (Poëzie Podium Oss)  een poëzienatuurwandeling. 
In de twee voorbije jaren was het telkens een ochtendwandeling, maar deze keer betrof het een avondwandeling. 
Op woensdagavond 27 mei om acht uur 's avonds werd er gestart voor een twee uur durende wandeling in het natuurgebied Herperduin
Onder leiding van IVN-gidsen werd er in vier groepen een rondwandeling gemaakt en aan iedere groep nam een dichter deel, die op 11 stopplaatsen zijn/haar gedichten voordroeg. 
De gidsen vertelden iets over de plaatsen waar we stopten en de dichters droegen hun gedichten vervolgens voor, die in relatie stonden met de stopplaatsen.
Ook ik heb op 11 stopplaatsen mijn gedichten voorgedragen.
Het was een combinatie van deels haiku/senryu gedichten en deels andere gedichten.
Ik wil hier enkele gedichten van markante punten met een korte toelichting plaatsen.
Het eerste gedicht gaat over een zogenaamde "spechtensmidse".
De grote bonte specht maakt gebruik van hulpmiddelen, zo zet hij bijvoorbeeld noten of dennenappels vast in een spleet in de schors van een boom of in een v-vertakking van een boom.
Vervolgens hakt hij met zijn snavel de boomvruchten open.



Spechtensmidse

De grote bonte specht is heus geen hork


al eet hij niet met mes en vork.

Hij eet ook niet van een bord

toch komt hij niets te kort


Hij roffelt er dan luid op los

vindt zijn maaltjes dikwijls achter schors.

Hij verorbert, noten, eikels en hars,

maar ook van eitjes is hij niet wars.


Ingeklemd in een boomvork of gat,

kraakt hij menig dennenappel, noot en pit.


Hij hamert, bedreven, gelijk een smid

echt hij is zo slim als wat.


                       -----------------------
                
Onder het label IVN-poëziewandeling 
staan alle logjes over deze wandeling. 
Wordt vervolgd!

                              jeer

  

zondag 27 mei 2018

Jubileum Kunstroute Beeldend Berghem

Zondag 27 mei 2018 vierde de Stichting Beeldend Berghem haar 
10-jarig jubileum met een Jubileum Kunstroute.
Het was een route langs vijf bijzonder mooie locaties in Berghem. Een kleine twintig deelnemers exposeerden er hun kunstwerken. 
Het was een feestelijk gebeuren met muziek, een hapje, een drankje en poëzie.
In samenwerking met een aantal dichters van het Poëzie Podium Oss (PPO) is er bij tien werken een gedicht gemaakt.
Ik was in de gelukkige omstandigheid, dat ik bij drie kunstwerken een gedicht kon maken en ter plekke mocht voordragen.
Voor mijn gedicht bij alle drie de werken heb ik gekozen voor een combinatie van twee Japanse dichtvormen namelijk de combinatie van een senryu met een kyoka.
Hetgeen resulteerde in een dichtschema van  5-7-5 lettergrepen, gevolgd door 5-7-5-7-7 lettergrepen.
Mijn eerste bijdrage schreef ik bij een keramiek van de kunstenares Riek Boeijen met de titel: 


"Cherubijn"






Cherubijn


zusje van Putto*

zij bewaakt het paradijs

met een vlammend zwaard


mollig engeltje

met een helicopterview

vrede op aarde

vervulling van dit streven

in feite haar diepste wens


*Putto
Een mollig engelachtig kinderfiguurtje
bijna altijd mannelijk en meestal naakt.
Met vleugels is het een Cherubijn.


Mijn tweede bijdrage was bij een schilderij van Akke Prins met de titel:

"Tea -Time"



theeceremonie

het dagelijks ritueel

momentje van rust


met rode lippen

in gedachten verzonken

drinkt zij haar thee zwart

ervaart na ieder teugje

de innerlijke warmte


Mijn laatste gedicht heb ik geschreven bij een keramisch werk van Marcia Foest, haar focus ligt op het maken van theepotten met kopjes in de Japanse stijl. De meeste van haar theepotten zijn voorzien van een handgemaakt rieten handvat.
Het gedicht is geschreven bij een foto, die ik van haar werk had gekregen en waarop het werk te zien is van haar moeder naast dat van haarzelf. De titel van het werk is:

 "Moeder en dochter"




gedeelde passie

door de moeder-dochterband

hemels aardewerk


jij en je moeder

zachtjes praat jij tegen haar

kan zij jou horen

mam zal het vast wel verstaan

haar kopjes hebben oren


Het was een prachtige kunstroute, waarbij ik het persoonlijk contact met de makers bijzonder op prijs gesteld heb. 
Als blijk van waardering heb ik van Marcia Foest een bijzonder geschenk mogen ontvangen. Het is een door haar gemaakte theepot met vier bijbehorende kopjes en een plateau met tekst.
Het setje heeft van haar de titel "Poetry" meegekregen.


Als blijk van waardering van de organisatie heb ik een lekkere fles wijn en ook nog een fraai kunstwerkje gekregen, het is een aardewerk vrouwenfiguurtje met de titel: 

"Dotje"


Het is gemaakt door de kunstenares/keramiste Annelies Erkelens.


jeer 

woensdag 23 mei 2018

Vouchers

Deze week was mijn kleinzoon jarig en naast de gebruikelijke cadeautjes kreeg hij van zijn twee jongere zusjes ook nog een origineel cadeau. Zij hebben namelijk alle twee een oxboard en hij niet, maar zoals dat gaat wil hij daar natuurlijk ook wel mee spelen.
Dit geeft regelmatig aanleiding tot discussie.


Zijn twee zusjes hebben daarom het volgende bedacht voor zijn verjaardag.
Ze hebben eigenhandig vouchers gemaakt, waarmee hun broertje op gezette tijden gebruik kan maken van hun oxboard.


Maar de zusjes behouden natuurlijk wel de eerste keus.


jeer

zaterdag 5 mei 2018

Met Amanda Strydom op herhaling

In 2008 ben ik in de schouwburg naar een concert geweest van Amanda Strydom.
Amanda Strydom is een Zuid-Afrikaanse zangeres, die hier toen nog maar weinig bekendheid genoot, in Zuid-Afrika was ze echter al  "wereldberoemd". Ze heeft diverse optredens gehad met Stef Bos, waar ze liedjes van en mee zingt en andersom.

Hoewel ik ze nu vaker tegen kom op internet (b.v. You Tube), kan ik voor 2018 geen optredens van haar vinden in Nederland. 
Daarom dan hier nogmaals in het kader van "Vergeten werken aflevering 2".

Amanda Strydom



Hieronder een liedje van Stef Bos 
"Tussen Die Liefde En Die Leegte" 
in een vertaling gezongen door Amanda Strydom.



Hoewel ik haar helemaal niet kende, raakte ik en vooral mijn vrouw van dit optreden  onder de indruk.
We hebben dan ook na afloop een CD van haar aangeschaft en die heb ik toen helemaal "grijs gedraaid'.










Het zijn bijzondere liedjes, die een extra charme krijgen doordat  het in de Zuid-Afrikaanse taal is, dat met een beetje toelichting hier en daar heel goed te volgen is.
Hieronder een duet  met Stef Bos:



My Kamer

Ek het lankal immigreer na 'n kamer in mijn kop 
Vandaar hou ik versigtig die wêreld om my dop* 
(* in de gaten) 

My kamer bied 'n skuilte as die storms daar buite woed 

My kamer ken geheime, mijn kamer ken my goed 
Beskut my teen 'n wêreld waar ek ongemaklik leef. 
Bevry my van bagasie en laat my rustig wees


Die wêreld is my woning nie, Totius ** sou verstaan 
Ek reis al meer na binne 

tot dit tyd word om te gaan ............ 
tijd word om te gaan

My kamer het geen meubels, geen boek of skildery
Geen spinnerak of rommel om my aandag af te lei
My kamer het groot vensters, zonder luike of gordyn
Die uitsig onbelemmerd, net die son wat helder skyn

Die wêreld is my woning nie, Totius ** sou verstaan 
Ek reis al meer na binne 

tot dit tyd word om te gaan 


Ons ken die komplot van die drama
Elke eeu word daar  flink repeteer
Net die rolverdeling en die dekor verander
Maar waar is die groot regisseur, waar is die groot regisseur

Die wêreld is my woning nie, Totius ** sou verstaan 
Ek reis al meer na binne 

tot dit tyd word om te gaan ............ tijd word om te gaan  



**
Totius, dichter van wie het gedicht is:

"Die wêreld is ons woning nie"


Voor meer Amanda Strydom zie onder het kopje Labels 
bij " Amanda Strydom"



jeer

donderdag 19 april 2018

Het zusje van de tulp

Onlangs heb ik meegedaan aan een gedichtenwedstrijd, die 

georganiseerd was door "Bloeiend Zijpe".

Het thema van deze wedstrijd luidde:

Wie is het zusje van de tulp?

Hieronder mijn inzending, die helaas niet in de prijzen is gevallen.


                  Zusje van de tulp


De tulp is mijn zusje sprak het kleine krokusje.

Laat mij niet lachen onderbrak de hyacint.

Van alle bollen ben ik de meest waardevolle.

Door mijn kleur en geur ben ik naast de tulp het meest bemind.


Wacht eens even zei de narcis een tikkeltje verlegen,

het is haast zeker en gewis, dat de tulp mijn zusje is.

In het voorjaar moet je maar eens kijken,

staan wij overal gezamenlijk te prijken.


Dan komt het blauwe druifje op de proppen.

Zij kan al dat gesnoef echt niet verkroppen

en oppert, ik ben dan wel klein, maar de tulp

zou zomaar ook mijn grote zus kunnen zijn.


De tulpenboom vindt zichzelf meer de stoere oom.

Plots verschijnt er uit het niets de uienbol en verpest ieders droom.

Zonder twijfel doet zij haar relaas, een betoog dat er niet om loog.

Niet één van de andere bollen kan dan haar tranen nog de baas.



Overigens las ik gisteren in de krant, dat vele toeristen teleurgesteld waren tijdens hun bezoek aan de Keukenhof, want buiten bloeiden er vanwege het koude weer slechts weinig of geen tulpen.

jeer

zaterdag 31 maart 2018

Het snoepje van de week!

Het snoepje van de week, wie kent het niet? De jonge generatie heel waarschijnlijk niet, want de Gruyter, die als extraatje bij de boodschappen een klein zakje snoepjes uitdeelde, bestaat sedert 1976 niet meer.
Toch had ik deze week weer even het gevoel, dat wij vroeger als kind beleefden, wanneer ons moeder met de wekelijkse boodschappen van de Gruyter thuis kwam en het snoepje van de week uit de boodschappentas tevoorschijn toverde.
Vorige week was er in  het Stadsarchief van Oss een archeologiemiddag. Iedereen kon er filmpjes bekijken over de archeologische opgravingen in en rond Oss en enkele uitgestalde vondsten bewonderen. Het was ook mogelijk om je eigen eventuele waardevolle vondsten te laten beoordelen.
Zelf had ik nog een oud muntje van zeer slechte kwaliteit, dat ik ooit langs de wegkant gevonden had en na het schoonmaken en bekijken onder een loep na enig speurwerk op internet kon traceren.



Het bleek een 1 cent munt van Koning Willem III uit 1878, die geslagen is in Utrecht in een oplage van 53.900.000. 
De voorzijde heeft een afbeelding van de gekroonde leeuw met zwaard en pijlenbundel en op de achterzijde staat de 1 cent binnen twee samengebonden Oranjetakken
De cent heeft als muntteken een Mercuriusstaf en een bijl als muntmeesterteken. Hij is gemaakt van brons, heeft een gekartelde rand en weegt 2,5 gram met een doorsnede van 19 millimeter. 
Mijn muntje had geen enkele geldelijke waarde.
Als aardigheidje had de organisatie er een pot met scherven neergezet, waaraan een prijsvraag verbonden was. 
Je moest het aantal scherven raden dat er in de pot zat.
Ik heb toen ook een gokje gewaagd en vermoedde 146 scherven. Enkele dagen geleden kreeg ik tot mijn verrassing het bericht, dat ik de winnaar was geworden. Met mijn 146 zat ik er slechts eentje naast, het waren er 145 en ik had dus een prijsje gewonnen. Het was een pot met 1 kilo snoep en een boek over de geschiedenis van Oss.


 "Het  snoepje van de week"




----------------------------------------------------------

snoepje van de week

het kwam net als de scherven

weer boven water

 ----------------------------------------------------------


jeer