Waar blijft “De Tijd”? In dit geval eigenlijk waar bleef “De Tijd” in hoofdletters.
In de voorbije periode van FF- NIX doen heb ik niet echt stil gezeten.
Ik had belangrijker zaken te doen dan met mijn weblog bezig te zijn. Één van de dingen waar ik mee bezig was, was het opknappen/opruimen van mijn zolder.
Zoals sommigen van jullie wel weten ben ik een slechte in het afscheid nemen van mijn “dierbare” spulletjes, met het gevolg dat ik daarvan een grote zolder vol heb.
Eind jaren vijftig, begin jaren zestig had ik samen met mijn broer een klein maar tijdrovend krantenwijkje. Samen bezorgden wij in een deel van Nijmegen 65 kranten van het dagblad De Tijd.
De Tijd werd in 1845 in Den Bosch door een jonge priester, Judocus Smits, opgericht.Hij wilde de Nederlandse katholieken bewust maken van hun rechten als gelijkwaardige burgers, onder het motto: “Dieu et mon droit”.
Daar het met het aantal abonnees niet wilde vlotten, verhuisde de krant na een jaar naar Amsterdam. Hier geraakte de krant toch in conservatief vaarwater, waaruit hij zich na de eeuwwisseling met moeite wist te ontworstelen om in een middenpositie terecht te komen. De krant profileerde zich als katholieke krant, vooral gelezen door katholieke patriciërs en de geestelijkheid: een pastoorskrant.
Uiteindelijk kon De Tijd het toch niet bolwerken en werd de krant na bijna 130 jaar in 1974 opgeheven, 55.000 abonnees bedroefd en verbijsterd achterlatend.
Tijdens mijn opruimactie kwam ik op zolder het kleine notitieboekje tegen, dat de adressen van ons toenmalige krantenwijkje Wijk K bevatte.
Bij een van de adressen staat nog bijgeschreven dat wij er wekelijks op maandag fl. 0.54 moesten beuren.
De krant bestaat niet meer en mijn broer waarmee ik de wijk liep is helaas ook te vroeg overleden.
————————————————–
in mijn geheugen
en op stoffige zolders
ligt verleden tijd
————————————————–
© jeer 2010
Er lag uiteraard nog veel meer, maar daarover een volgende keer.
