maandag 24 oktober 2011

Wandelen in Venetië 1

Volgens onze ANWB navigator wandelgids is Venetië klein genoeg om te voet te verkennen. Deze gids beschrijft vijf wandelingen door de meest interessante delen van de stad, plus een wandeling op het eiland  Murano. Aangezien wij niet vies zijn van een stukje lopen, hebben wij dus het merendeel te voet gedaan.
Hieronder onze wandeling op het eiland Murano, dat vooral bekend is om zijn glasblazerijen.
We nemen vanaf de Piazzale Roma de vaporetta lijn 42 naar de aanlegsteiger Colonna op Murano. De vaporetta is een gemotoriseerde boot, die het openbaar vervoer in Venetië verzorgd.
Daar aangekomen worden we door een driftig gebarende Italiaan direct richting glasfabriek gedirigeerd. Achteraf blijkt echter dat deze route niet in onze wandeling is opgenomen. We bezochten daar een glasblazerij, maar hier mocht je geen foto's maken met flits. Ik vermoed, dat deze glasblazerij niet tot één van de drie bekendste en meest innovatieve bedrijven van Murano behoorde, zijnde Barovier e Toso, Carlo Moretti en Venini.
In 1291 werden alle glasblazers gedwongen om uit Venetië naar Murano te verhuizen, vanwege de brandveiligheid. (zie Wikipedia)


Natuurlijk is er ook een souvenirtje meegegaan.


We hebben vanaf Murano een vergezicht op Venetië

en de granaatappelboom draagt vrucht.

Op de oude muur van een gesloten glasblazerij deze Maria afbeelding
 
Na dit uitstapje gaan we verder op onze route via de wandelgids en volgen de Fondamenta dei Vetrai, hieraan liggen de woonhuizen van de eigenaars van de glasbedrijven inclusief opslagplaatsen en de glasblazerijen, verder zijn er nu de showrooms met modern Muranoglas.


Op de kade komen we onderstaande glassculptuur tegen.

Verder zien we ook hoe hier de post en pakketdienst werkt.

Hieronder op een muur een mozaïek van een haan met een slang in zijn bek en een vos op zijn rug, als een soort wapenschild, dat symbool staat voor waakzaamheid, scherpzinnigheid en voorzichtigheid, de vos is wel moeilijk te zien.

We lopen verder over de Fondamenta dei Vetrai langs de vele winkeltjes met allerhande glaskunst, richting een volgend glassculptuur.



Hier tegenover ligt één van de twee functionerende kerken van Murano, de San Pietro Martini en omdat ik er met mijn neus bovenop sta kan ik er geen foto van maken. De andere kerk de Santa Maria E Donato komt een stukje verderop aan bod.
We gaan verder naar de Ponte Vivarini, hier ligt een van de beste werkende "fornaci", glasblazerijen, maar die was helaas op de dag dat wij er waren gesloten.
In de vitrines van het gebouw waren nog wel wat kunstwerken te zien.

Naast het gebouw ligt een 15e eeuws palazzo, dat in de 19e eeuw gerestaureerd is, maar heeft nog altijd een paar prachtige ramen en Venetiaans-Byzantijnse versieringen uit de twaalfde en dertiende eeuw. Jammer dat er een opstapplaats van de boot voor ligt.


We gaan de brug over het Canale Grande di Murano over en volgen de Fondamenta Cavour en het is natuurlijk niet vreemd, dat je op een "glaseiland" ook religieuze 
afbeeldingen van glas in het straatbeeld tegenkomt.

Nog even een foto van wat er nog meer over water vervoerd wordt en dan op weg naar de tweede nog functionerende kerk, de Santa Maria E Donato.


De Santa Maria E Donato is de grootste architectonische schat van Murano, het is een prachtige 12e-eeuwse basiliek met een uitwendige apsis in de typische Venetiaanse-Byzantijnse stijl en een marmeren mozaïek vloer.




Tenslotte een inkijkje in het alledaagse niet toeristische leven op Murano op het eenvoudige Campo San Bernardo, een campo met bankjes en bomen en enkele andere dagelijkse tafereeltjes.


   


Dan stappen wij bij de vaporettahalte  Faro weer op de boot terug naar het min of meer "vaste" land van Venetië stad. Volgende keer wandelen wij een andere route.


jeer