woensdag 26 augustus 2015

Vakantie 2015 deel 3 Berlijn (Potsdam)

Klik op de foto's om ze in een ander venster te openen.
Zie ook deel 2 Berlijn Mitte.

Op onze derde dag in Berlijn hebben we een trip naar Potsdam gemaakt, hier zijn we begonnen met een stadsrondrit van circa 25 km, die ongeveer 2,5 uur duurde. Deze rondrit bracht ons langs de talkrijke bezienswaardigheden, met stops en rondleiding met uitleg bij het Neues Palais, Schloss Sanssouci en Schloss Cecilienhof. 
Onze eerste stop was bij het Neues Palais, een slot in het westelijk deel van Park Sanssouci.
In 1763 werd in opdracht van Frederik II van Pruisen begonnen met de bouw van dit paleis, dat in 1769 gereed was.
Het maakt deel uit van de werelderfgoedinschrijving Paleizen en Parken van Postsdam en Berlijn.

Hieronder de bijgebouwen, waarin vroeger o.a  de bibliotheek, het onderkomen van de soldaten en de keuken gevestigd waren, het maakt nu deel uit van de universiteit van Potsdam.




Deze Frederik II ook wel Frederik de Grote of der Alte Fritz genoemd was groot muziekliefhebber en fluitspeler. Hij schreef talrijke opera-aria's, vier fluitconcerten en 121 fluitsonates en enkele marsen. Ook was hij sterk geïnteresseerd in wetenschap, literatuur, architectuur en handel. Hij had connecties met Voltaire, Bach en Casanova. Zijn grote liefde ging uit naar zijn honden, die naast hem begraven werden. 
Hij was echter ook een groot militair strateeg, die na zijn dood nog door vele latere generaties bewonderd werd.
Napoleon Bonaparte zou eens aan zijn graf in Potsdam gezegd hebben: "Als hij nog leefde, dan stond ik hier niet".
Onze tweede stop was op het buitenverblijf "Sanssouci", gelegen in het oostelijk deel van het park Sanssouci. Frederik II liet dit buitenverblijf in de jaren 1745 - 1747 bouwen. 
Het was ook hier, dat hij op het terras een grafkeldertje voor zichzelf en zijn geliefde hazewindhonden liet bouwen. Na veel omzwervingen werd de kist pas in 1991 onder het terras begraven.
Op dit graf liggen altijd aardappelen, want het was Frederik II, die vond dat zijn onderdanen te eten moesten hebben en daarom introduceerde hij als eerste de aardappel in zijn rijk en beval dat die overal geteeld moest worden.



Ook staat er een fraai prieeltje met zonnesymbolen op het terras, hetgeen een verwijzing is naar "De Verlichting", Frederik II was een bewonderaar van de filosoof Voltaire. 
Vanaf het boventerras heb je een panoramisch uitzicht over de onderliggende wijnbergterrassen met de fontein en de talloze beelden. 




Vlakbij de ingang staat de historische molen van Potsdam.



Onze derde stop was bij Schloss Cecilienhof, dit is een paleis met 176 vertrekken en is tussen 1914 en 1917 gebouwd voor de laatste Duitse kroonprins Wilhelm van Pruisen en zijn echtgenote Cecilie. Het paleis dat gebouwd is in de stijl van een Engels landhuis is bekend vanwege de conferentie van Potsdam, die hier in 1945 plaats vond.
Hier onderhandelden de geallieerden over de verdeling van het verslagen Derde Rijk.
Het akkoord van Potsdam werd ondertekend door Stalin, Truman (de opvolger van Roosevelt) en Clement Attlee (die tijdens de conferentie Churchill verving.
Het was ook tijdens deze conferentie dat Truman telefonisch het bevel gaf om de atoombom op Hiroshima af te werpen.


De Russen hadden in hoofdzaak de organisatie van de conferentie in handen, maar Churchill wilde niet naar de Sovjet Unie. 
Truman en Stalin waren Berlijn als onderhandelingsplaats overeengekomen, maar omdat Berlijn grotendeels in puin lag werd er uitgeweken naar Cecilienhof in Potsdam.
In de voorbereiding werd door de Russische soldaten een bloemenperk in de vorm van de Russische rode ster aangeplant en dat perk is er heden ten dage nog altijd.

Buitengewoon apart zijn de 55 verschillende schoorstenen in Tudorstijl, die het gebouw telt, ze staan er voor het grootste deel slechts ter decoratie. 

Na de rondrit werden we in het centrum in de buurt van het "Holländisch Viertel", de Hollandse Wijk afgezet. Hier waan je je in een oud-Hollands stadje, met rood bakstenen huisjes met puntgevels. De wijk stamt uit het begin van de achttiende eeuw. Frederik Willem I liet grote groepen Hollandse handwerkslieden naar Potsdam komen en om hen zich thuis te laten voelen, liet hij deze huizen geheel in Hollandse rode baksteen stijl bouwen. 
Er staan er een 134-tal.


"Zum Fliegendem Holländer" is een van de talrijke gelegenheden, die de wijk rijk is.


Er zijn talloze eetgelegenheden, cafeetjes en leuke cadeauwinkeltjes. 
Hieronder een inkijkje door de openstaande ramen van Mconcept een luxe zaak in woonaccessoires, verlichting, sieraden en kunstobjecten.

 

Aan de rand van de wijk ligt de Nauener Tor, het is een van de drie overgebleven stadspoorten en het is een van de eerste voorbeelden van de neogotiek op het Europese vasteland. 


Ook Potsdam heeft zijn Brandenburger Tor, gelegen aan de Luisenplatz.


Vlakbij dit plein staat ook de Potsdammer Spieluhr, een kunstwerk op vier zuilen, gemaakt van zink, koper, messing en bladgoud. Behalve het uurwerk heeft het ook nog een klokkenspel van het beroemde Meiszner porselein. Het slaat elk kwartier en ieder uur klinkt het lied "Im Frühling" van Hanns Eisler. 
Gelijktijdig draait er een panoramisch plateau rond waarop de bezienswaardigheden en de karakteristieke beroepen uit Potsdam te zien zijn.  




In een van de cadeauwinkeltjes kochten wij het traditionele souvenirtje van onze vakantie.
Het is op z'n Duits gezegd een "Flunder", een platvis. 




Wellicht tot de volgende wandeling.

jeer


maandag 10 augustus 2015

Vakantie 2015 deel 2 Berlijn Mitte

Zoals beloofd in mijn vorig logje volgt hier deel 2 van onze vakantie 2015 in Berlijn.


Wij zijn zes dagen in Berlijn geweest en hebben  aan de hand van een ANWB gids de stad via beschreven wandelroutes verkend.
We bezochten o.a. het stadsdeel Berlin Mitte, Kreuzberg, Friedrichshain, Neukölln, Charlottenburg en Potsdam.
Wij hebben onze auto onder het hotel geparkeerd en hebben Berlijn te voet, met de U en S-Bahn doorkruist.
Te beginnen met Berlin Mitte, een wandeling van circa 11.5 km.
Als eerste trekpleister komen we op Berlin Alexanderplatz, o.a. bekend van de roman "Die Geschichte von Franz Bibberkopf" van de hand van Alfred Döblin. In 1980 werd de verfilming op de Duitse tv vertoont, geregisseerd door Rainer Werner Fassbinder. De VPRO heeft, als ik mij niet vergis, de serie in 2007/2008 in 28 afleveringen ook op de Nederlandse tv gebracht.
Helaas stond het plein helemaal vol met eet- en drinktentjes, standjes met allerlei koopwaar, heel veel mensen en er waren ook bouwactiviteiten.
Hieronder een foto van de fontein en de wereldklok.
Klik op de foto's om ze in een nieuw venster weer te geven.




Onderweg kwamen we het volgende tegen, regenpijpen versierd met zeepaardjes.


Een reclamezuil voor kledinghersteller/vermaker.


Ook zijn er uit Berlijn vele Joden gedeporteerd naar vernietigingskampen en vind je hier ook Stolpersteine (struikelstenen).


Vanaf Alexanderplatz gaan we langs de 368 meter hoge televisietoren richting Hackescher Markt. 
De Hackescher Markt is een plein, dat bekend staat om zijn uitgaansleven, er zijn talloze cafés en restaurantjes. 
Aan dit plein ligt het S-Bahn station en dit is het oudste station van de Stadtbahn, het heeft een monumentenstatus. 
Het heeft een fraaie bakstenen stationsoverkapping.



Via enkele aardige binnenplaatsjes met leuke winkeltjes komen we langs het gebouw van de "Berliner Handwerker Verein". 
Dit gebouw is van historische waarde vanwege het gebruik als plaats voor politieke manifestaties van de Duitse arbeidersbeweging. 
Ook zien we nog een muur die vol geschreven is met allemaal tegenstellingen.





Hierna komen we bij de Neue Synagoge, gelegen in de Oranienburger Strasze.
In november 1943 werd de synagoge door bombardementen zwaar beschadigd, maar is na de val van de Berlijnse muur uitgebreid gerenoveerd en heeft een fraaie gouden koepel.




Vervolgens steken we via de Ebertbrücke de rivier de Spree over om bij het Museumsinsel te komen.
Hier ligt een keur aan musea, het Bode-museum, het Pergamon-museum, het Neues en het Altes-museum, Alte Nationalgalerie en de Berliner Dom, de laatste hebben wij bezocht en beklommen, maar dat komt in een volgende wandeling aan bod.
Hieronder een blik vanaf de Ebertbrücke op het Museumeiland met de diverse musea, op de voorgrond het Bode-museum.
In de 66 zalen van dit museum worden hoofdzakelijk beeldhouwwerken getoond, maar er is ook een omvangrijke muntencollectie te zien. Binnen in de imposante hal staat een groot ruiterstandbeeld. 




Langs de kant van de weg staan talloze betonblokken met teksten van historische figuren.


Aan de andere musea wordt nog flink gerestaureerd, hieronder een foto van het middendeel van het Neues Museum met het opschrift: 
"Artem Non Odit Nisi Ignarus" 
hetgeen betekent 
"Slechts de onwetende haat de kunst"


en het Altes-Museum


We verlaten het indrukwekkende Museumeiland en wandelen via Unter den Linden naar de Gendarmenmarkt
De Gendarmenmarkt behoort tot een van de mooiste pleinen van Berlijn en wordt gekarakteriseerd door drie monumentale gebouwen. Het zijn respectievelijk de Duitse Dom, het Konzerthaus en de Franse Friedrichstadtkerk met Dom.





De beide domtorens zijn identiek.


Via de Friedrichstrasze wandelen we richting 
"Checkpoint Charlie".
We lopen langs Bucherer een exclusieve zaak sinds 1888 met dure horloges en juwelen.


Checkpoint Charlie was tijdens de verdeling van Berlijn een controlepost op de grens van de Amerikaanse en de Russische sector, bij een doorgang in de Berlijnse Muur in de Friedrichstrasze. Nu is het een gedenkplaats, waar de commercie hoogtij viert, er staat er sinds 2000 een exacte kopie van het wachthuisje en je mag er voor twee euro op de foto met twee grenswachters.




Je vindt hier net als op veel andere plaatsen in Berlijn de tekenen van waar de muur heeft gelopen.


Bij Checkpoint Charlie is ook een wand ingericht, die in chronologische volgorde de gebeurtenissen rond de muur weergeeft en er staat hier ook een stukje muur.


Afmeting van een muursegment


De verdeling van Berlijn door de geallieerden 


Nog een ludiek stukje muur


Uiteraard mogen de Trabantjes niet ontbreken, je kunt een heuse Trabi-safari door Berlijn maken



Dan komen we bij de Topographie des Terrors, dit is een documentatiecentrum waar de herinnering aan de wandaden van de nazi's levend wordt gehouden. Het staat op de plaats waar eens de hoofdkantoren van de Gestapo en de SS stonden. Er is ook een wand waar de ontwikkeling tussen propaganda en terreur van 1933 tot 1945 schrijnend in beeld wordt gebracht.



Boven op de achtergrond is ook een stuk muur als gedenkteken te zien.





We gaan verder richting Potsdamer Platz, onderweg passeren we eerst nog de Martin- Gropius-Bau. 
Dit is een tentoonstellingsgebouw/kunsthal waar grote kunstmanifestaties zoals de Berliner Festspielle gehouden worden. Momenteel loopt er een film en videopresentatie over Rainer Werner Fassbinder met de titel "Fassbinder Jetzt".


Als we de Potsdamer Platz ( zie de link, want ik heb hier geen foto van) voorbij zijn komen wij bij het imposante Holocaust Mahnmal Monument.
Dit Holocaust Monument in Berlijn is een monument ter herdenking van de vervolging en de moord op de Joden tijdens de tweede wereldoorlog. 
Het bestaat uit 2711 betonblokken variërend in hoogte van 20 cm tot 4,5 meter met een onderlinge tussenruimte van 95 cm.




Als we dit indrukwekkende monument verlaten, komen we bij de legendarische "Brandenburger Tor". Het is de enige van de zeventien stadspoorten, die Berlijn rijk was, die bewaard is gebleven. Hij werd in 1788 in opdracht van de Pruisische koning Fredrik Wilhelm II gebouwd en is 26 meter hoog. 
In de jaren zestig werd bij de Brandenburger Tor de Berlijnse muur gebouwd en na de sloop van de muur is hij gerenoveerd.
Uiteraard was het hier ook druk en waren er ook werkzaamheden.



Aan het eind van deze wandeling door Berlin Mitte kwamen we bij de Rijksdag. In 1933 werd het gebouw zwaar beschadigd door een brand de zogenaamde "Reichstagbrand", het zou de Nederlander van der Lubbe geweest zijn, die het aangestoken heeft. 
Dit is echter nooit met 100% zekerheid bewezen, maar het was voor Hitler wel de aanleiding om de noodtoestand af te kondigen en begon hiermee in feite de nazi-dictatuur. 
Sinds 1999 zetelt het Duitse parlement weer in dit Rijksdag gebouw.
Dit was zoals gezegd het eind van onze wandeling en zat er vanwege het tijdstip geen bezoek meer in aan de Rijksdag. 
De dag(en) erna was de koepel van de Rijksdag gesloten vanwege de extreme hitte, het was er rond de 50 graden Celsius.


Tot de volgende wandeling.


jeer