Zeulen met een schooltas (Gedachte van deze week 36 + 37)

De meeste scholen zijn weer begonnen en ook mijn oudste kleinzoon gaat vandaag voor het eerst naar de middelbare school. Dat zal even wennen worden, het gezeul met een boekentas en circa twintig minuten fietsen. 
Hij treft het op zijn eerste dag, want het is mooi weer.
Ik weet niet of ze tegenwoordig nog met een echte leren schooltas zoals hieronder naar school gaan, maar dat zie ik binnenkort wel. In deze kunnen overigens wel heel veel boeken en broodtrommels.
Voor de kinderen breekt een nieuwe fase aan in hun nog jonge leven.

-----------------------------------------------------------

stap in de toekomst

met een tas vol geleerdheid

middelbare school

-----------------------------------------------------------

klik op de foto voor vergroting

jeer 

Vakantie in Leeuwarden (Gedachte van deze week 34 + 35)

Onze vakantie zit er weer op, we hebben niet één lange vakantie gehad, maar verschillende korte uitstapjes.
Zo waren wij  in het begin van onze vakantie drie dagen in Leeuwarden.
Leeuwarden is uitgeroepen tot Europese Culturele Hoofdstad 2018.
Wij waren nog nooit in Leeuwarden geweest, maar zijn aangenaam verrast, deze uitverkiezing lijkt ons dan ook een meer dan terechte keuze.
Het is aangenaam vertoeven in een stad met talrijke grachten, schitterende historische gebouwen, knusse winkelstraatjes en terrassen, met fraaie groenvoorzieningen en diverse musea.
Een fraai pand aan de gracht is de voormalige gevangenis, de "Blokhuispoort". Het is o.a. bekend van de "Overval", een van de meest spectaculaire bevrijdingsacties van gevangen verzetslieden tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Ook Aage M. zat hier gevangen. Tegenwoordig is het ingericht als cultuurcentrum. De cellen zijn verhuurd aan kleine ondernemers, zoals kunstenaars, ICT-ers, adviseurs, etc. Je kunt er nu vrijelijk in en uit.

Het oude postkantoor en de oude apotheek.

Hieronder het knusse winkelstraatje  Kleine Kerkstraat, in 2010 uitgeroepen tot leukste winkelstraat van Nederland.

Het standbeeld van Mata Hari

De Grote of Jacobijnerkerk met een wel heel modern altaar, geheel van glas en verrijdbaar. Tegenover de kerk staat het Joods monument

Op diverse plaatsen in de stad  liggen plaquettes met een gedicht erop, hieronder een gedicht van Remco Ekkers met de titel :

 "Eerste woord"

We bezochten ook het Fries Museum, een museum dat gaat over de Friezen en Friesland, een eigenzinnig stukje buitenland in Nederland.
Tot de tweede wereldoorlog heeft Friesland een bloeiende Joodse gemeenschap. Zuivelfabriek Freia uit Veenwouden produceerde koosjere kaas, die voorzien was met het onderstaande stempel, dat in het museum te zien is.
Veel steden in Friesland sloegen in de zestiende en zeventiende eeuw een eigen munt, die men in een stokbeurs gescheiden kon bewaren.

Verreweg de meeste tijd brachten wij door in de Princessehof met het daarin gevestigde Keramiek Museum.
Naast o.a. een grote collectie archeologische potten, Chinees porselein, Art-nouveau, Fries aardewerk, kunst en design, bezit het museum de belangrijkste collectie Martavanen (magische potten) in de westerse wereld. Voor uitleg zie foto.

Potten om in te bewaren!
In de landen rondom de Middellandse Zee, zoals Spanje, Portugal en Griekenland werd in deze potten water, wijn, honing, graan en olijfolie opgeslagen. 

In de tuin van het Keramiek museum staat dit  monumentale beeld van de kunstenaar Hans van Bentem met de titel E.V.E. 

(Erotics Versus Evil)

De Princessehof heeft overigens zijn naam te danken aan prinses Maria Louise van Hessen-Kassel die van 1731 tot 1765 in het stadspaleis woonde. Zij was de weduwe van stadhouder Johan Willem Friso, prins van Oranje-Nassau. Zij werd door de Friezen liefkozend Marijke Meu (tante Marijke) genoemd.
Hieronder de Nassau-kamer, de eetkamer van de prinses, deze zorgvuldig gerestaureerde eetkamer werd in 2003 geopend door de toenmalige kroonprins Willem-Alexander en prinses Maxima.
Het verhaal gaat, dat in de winter van 1742 prinses Maria Louise hier de eerste, door haar tuinman in Nederland, geteelde aardappels gegeten zou hebben. De aardappel zou later een belangrijk exportartikel van Friesland worden.

Deze aardappel heeft misschien nog iets van "blauw bloed" in zich, maar hij is toch niet meer echt koninklijk te noemen.

Het museum heeft nog veel meer te bieden evenals de stad Leeuwarden zelf en een bezoek aan Leeuwarden is zeer zeker de moeite waard. 

jeer 

Vakantie (Gedachte van deze weken 31 + 32 + 33)

Voorlopig ben ik hier niet aanwezig. Tot later!

link

jeer

Bijen als mijnenvegers (Gedachte van deze week 27 + 28)

Afgelopen woensdag 2 juli las ik een bijzonder artikeltje van Cees van Zweeden in het Brabants Dagblad.
Hierin staat, dat biologen ontdekt hebben, dat honingbijen het explosief TNT kunnen herkennen.
Speciaal getrainde bijen kunnen zo ingezet worden om landmijnen op te sporen.
De bijen worden in eerste instantie gelokt door TNT af te dekken met een laag zand met daar bovenop gesuikerde siroop, daarna wordt de siroop weggelaten, maar de bijen onthouden de geur van TNT.
Helaas blijkt hun neus beter dan hun geheugen en jagen ze slechts enkele dagen op TNT. Ook in de tijd dat de kastanjeboom bloeit kunnen ze niet ingezet worden, want dan worden ze teveel afgeleid.
Volgens de twee onderzoekers van dit fenomeen, de Franse bioloog Yves Le Conte en de Kroatische bioloog Nikola Kezic, is het desondanks van grote praktische waarde, want in slechts vier dagen kan een bijenvolk van 30.000 stuks dit "trucje" aangeleerd worden.

Vanaf a.s. augustus gaan drie bijenvolken van elk 30.000 stuks als "bijenvegers" aan de slag op de Balkan.
Op de Balkan kwamen 2500 mensen om door mijnen en velen raakten gewond en/of verminkt, er moet nog 600 vierkante kilometer mijnenvrij worden gemaakt.
Het bijenvolk wordt vanuit de lucht gefotografeerd en waar het neerstrijkt daar ligt dan hoogstwaarschijnlijk een bom/landmijn.
In eerste instantie wil men gaan screenen op geschoonde gebieden, gebieden die al mijnenvrij zijn verklaard, maar waar je nooit 100% zekerheid hebt. 
Er vallen nog steeds slachtoffers op vrijgegeven terreinen.
Het artikel vertelt niet of ze er met drones gaan werken en wie weet kunnen hommels het ook wel!

jeer

Kunst en antiek update (Gedachte van deze week 25 + 26)

Dit is een update van mijn vorige logje met de titel: 
"Kunst en antiek"
Laat ik vooropstellen, dat ik ook niet weet wat de gedachte van de kunstenaar achter dit werk is en mijn kennis van de Spaanse taal is "nada".
Het kunstwerk heeft de titel "Mirades Nocturnas" meegekregen.

Mirades laat zich volgens mij na enig speurwerk op internet mogelijk vertalen als: een blik op, een kijkje op iets, aanblik of als een waarneming/observatie.
Nocturnas laat zich het best vertalen als: in de avond, in de nacht of nachtelijk.
Mirades nocturnas zou volgens mij dan ook zoiets als "nachtelijke observaties" kunnen betekenen.
Echter Wikipedia zegt van mirades, dat het taalkundig gezien de tweede persoon meervoud, tegenwoordige tijd, aantonende wijs is van het werkwoord mirar.
Mirar betekent o.a. kijken, kijken naar, aanschouwen, blikken, observeren, staren, etc.
Hierdoor zou het wellicht ook als "staren in de nacht" vertaald kunnen worden.
Het kunstwerk oogt als een maanvis, laat de afbeelding van de maan zien en er lijken twee uiltjes op te staan.
Bij verder speuren op internet kwam ik een andere vis tegen, de z.g.n. Platax Orbicularis, de Ronde vleermuisvis, die best wel gelijkenis vertoont met een maanvis.

link

Deze ronde vleermuisvis zou wat mij betreft goed in het bovenstaande rijtje passen.
Samen met de maan en de uil is de vleermuis een avond/nacht verschijnsel.
Iedereen zat ergens wel in de goede richting met haar of zijn conclusie, de een wat meer dan de ander, maar mocht iemand nog een goede vertaling weten, dan hoor ik dat graag. 
Iedereen bedankt voor het meedenken.

jeer 

Kunst en antiek (Gedachte van deze week 23 + 24)

Afgelopen april was er in het Autotron te Rosmalen voor de 48ste keer de Kunst- en Antiekbeurs van het zuiden. Via een kennis, die voor de eerste keer op deze beurs zijn werk exposeerde, kreeg ik een uitnodiging.
Buiten, op weg naar de ingang stonden diverse beelden opgesteld, gepresenteerd door galerie Sous Terre uit Lith, het werk is van kunstenares Marianne Houtkamp.
In een eerder logje plaatste ik al eens een ander werk van haar.

Het aanbod in kunst en antiek was groot en liep uiteen van hedendaagse kunst tot kunst uit twee eeuwen voor Christus.
Er waren o.a. schilderijen, beeldhouwwerken, sieraden, uurwerken, aardewerk, iconen en nog veel meer zaken te bewonderen.
Onze belangstelling ging voornamelijk uit naar de meer hedendaagse kunst.

Hieronder enkele werken (het zijn foto's van kaarten) van resp. de Georgische kunstenaars David Popiashvili met de titel:

Travellers

en Alexey Kvaratskheliya, met de titel:

Happy Musicians

Van Alexey Kvaratskheliya is ook de volgende afbeelding, deze komt uit een bundel met foto's van zijn schilderijen, waarbij door kunstenaar Zura Kalanda gedichten zijn geschreven.

Zou het waar zijn

Mijn ogen tasten jouw slaapkamer af in deze violet gekleurde nacht

Een zachte glimlach, de vreugde van jouw mooie droom

Mijn oogleden trillen: wat een prachtige aanblik

Ik houd ervan om naar jou te kijken, dus ik kijk en ik kijk

"Jouw oogleden trillen, waar ben jij

Slaap vooral verder" zegt de stem naast mij

Zou het waar zijn, weet zij dat mijn ogen haar slaapkamer aftasten

in deze violet gekleurde nacht 

Uiteindelijk vonden we in de stand van pura-vida-interior uit Rotterdam ook nog iets van onze gading, het was een beeld van de kunstenaar José Ortiz Bracamonte, ook wel de Picasso van Nicaragua genoemd.

Het is een beeld met de titel: Mirades Nocturnas (keramiek, vulkanisch gesteente) en heeft nu een plaatsje in onze woonkamer gevonden.

Ik ben benieuwd wat  jullie in dit beeld zien. Ik zal het over een tijdje laten weten.

jeer

Weekendje Maastricht (Gedachte van deze week 21 + 22)

In het weekend van 9 t/m 12 mei hadden wij een korte vakantie in Maastricht.
Wij verbleven op de schitterende locatie Vaershartelt in Maastricht-Noord op circa 5 km van het centrum.
Deze locatie is gevestigd in het voormalig kasteel Vaershartelt en is gelegen op een bijzonder fraai 7 ha groot landschapspark, dat het karakter heeft van een Engels landschapspark. Het werd in 1853 ontworpen door de Belgische tuinarchitect  Jean Gindra in opdracht van Petrus Regout.
Petrus Regout was de stichter van een groot industrieel imperium met name in Maastricht en omgeving, hij was o.a. de oprichter van een aardewerkfabriek, wat het latere Sphinx zou worden.
Hieronder een foto van een informatiebord langs de wandelroute door het park, het moet er zo uitgezien hebben tijdens de periode, dat Petrus Regout er woonde, van 1860-1878.

Blik op het kasteel en een kunstwerk vanuit de tuin.

Tijdens onze wandeling door de tuin en een wijngaard in aanleg kwam ik onderstaande klaver tegen.

Het is inkarnaatklaver (trifolium incarnatum), dat o.a in het Middellandse Zeegebied voorkomt, maar met het veevoer hier terecht gekomen is.  

Het is een bijzonder fraai bloemetje, maar ook hier kon ik geen klavertjevier ontdekken, desondanks voelde ik mij toch een geluksvogel, want ik had  het nog nooit eerder gezien. Het wordt ook toegepast als groenbemesting. 

Het weer was niet alle dagen even mooi, dus wij bezochten ook twee musea in Maastricht te weten het Bonnefantenmuseum en het Museum aan het Vrijthof.
In het Bonnefantenmuseum was er naast de vaste collectie ook een bijzondere installatie van István Csákány te zien. Het was een naaiatelier geheel vervaardigd van hout. Door de maker bedoeld als een reflectie op de maatschappelijke veranderingen.

In het Museum aan het Vrijthof was er naast de expositie "500 jaar made in Maastricht" en de semi-permanente tentoonstelling van de Maastrichtse schilder en illustrator Rob Graafland een expositie van Désirée Tonnaer met de titel "Reflect Nature". Haar expositie loopt van 11 maart t/m 1 juni 2014. 

Deze kunstenares laat zich inspireren door de groeicyclus in de natuur. Haar werken zijn uitvergrotingen van onopvallende details in de natuur, zoals hieronder de parende libellen en het zaadje van de esdoorn. 

 

Zaadje van de es

Toen wij in Maastricht waren, waren er ook ter ere van de bevrijding Canadese en Nederlandse verzamelaars van oude legervoertuigen uit de oorlogstijd. 

Hieronder een vliegtuig dat vlak boven onze hoofden vloog, maar ik weet niet of dat iets te maken had met het bovenstaande.

Maastricht blijft voor ons een mooie locatie om regelmatig op bezoek te gaan.

jeer