woensdag 24 januari 2018

Praag en Lidice

Medio augustus ben ik op vakantie geweest in Duitsland en Tsjechië, we zijn ook zes dagen in Praag geweest. 
Praag is een indrukwekkende stad met een schat aan kunst en cultuur. Het lijkt soms net een openluchtmuseum met de vele bijzondere bouwwerken, sculpturen, gebedshuizen, parken, pleinen en de Vltava (Moldau) met zijn bruggen.
Vanuit ons hotel in de wijk Praag 6 aan de Evropská, waar de metrohalte praktisch voor de deur ligt, zijn we in 10 tot 15 minuten in alle stadsdelen van Praag.
We hebben op deze manier de Praagse Burcht, de Joodse Wijk, de Oude Stad, de Nieuwe Stad en Mala Straná (Kleine Zijde) verkent.
Te beginnen met de Praagse Burcht( Praszký Hrad) met o.a. de imposante St.-Vituskathedraal, het Gouden Straatje, meerdere paleizen, kloosters, torens en tuinen.
Op de Praagse Burcht zetelt sinds 1918 de Tsjechische president en ieder uur is er op de eerste binnenhof de wisseling van de wacht, met om twaalf uur fanfaremuziek. 
De vele toeristen stromen dan toe om het schouwspel mee te maken.
Vanaf metrostation Malostranská beginnen we aan de lange klim naar één van de ingangen van de burcht. 
Voordat we naar binnen mogen worden we grondig gescand.
De opgang biedt een weids uitzicht op Praag en op een goed onderhouden parkachtige omgeving met o.a deze fraaie boom.





Midden onder, zicht op de beroemde Karelsbrug over de Moldau


Aflossing van de wacht op het eerste binnenhof


en om twaalf uur met muziek


Ingang eerste binnenhof met wachters


Tweede binnenhof met zicht op spitsen van  de St.-Vituskathedraal.
Hoe dichter bij een kerk of kathedraal, des te moeilijker om hem 
op de foto te  krijgen met een eenvoudige camera.


Helaas zijn de meeste foto's van het interieur van de kathedraal van slechte kwaliteit.  Daarom hieronder slechts enkele foto's van de binnenkant.


Biechtstoel


Op de burcht is het "Gouden Straatje", een druk bezochte bezienswaardigheid. In het "Gouden Straatje" staan elf kleine huisjes, die oorspronkelijk bedoeld waren als onderkomen voor de kasteelwachten. 



Tussen 1916 en 1917 woonde hier Franz Kafka op nummer 22 in het huisje van zijn zus. 
Tegenwoordig is er een klein museum in gevestigd.
Nadat we de burcht hebben verlaten lopen we langs de Moldau via de beroemde Karelsbrug naar de Joodse Wijk.



Franz Kafka werd op 3 juli 1883 in Praag in een Joods gezin geboren en hij geldt als één van de meest belangrijke en invloedrijke auteurs van de afgelopen eeuw.
Hij woonde het grootste deel van zijn leven, hij werd slechts 40 jaar, in de Joodse wijk Josefov.
Hieronder een foto van de oude Joodse begraafplaats in deze wijk, het was gesloten toen wij er waren, het was Sabbat. 
Hier staan 12.000 grafzerken en er liggen meer dan 100.000 doden begraven. De Joodse godsdienst predikt de wederopstand en daarom mogen graven niet geruimd worden, zodoende liggen de doden in vele lagen boven elkaar begraven. 
De oudste steen is van 15 april 1439 en de laatste uit 1787.



Franz Kafka wordt op meerder plaatsen in Praag geëerd met sculpturen. Zo staat er in de buurt van zijn ouderlijk huis een bronzen standbeeld van hem, gemaakt door de kunstenaar Jaroslav Róna. De kunstenaar baseerde het beeld op Kafka's korte verhaal "Beschrijving van een gevecht", waarin een vriendschappelijk gesprek tussen verteller en een kennis uitmondt in een ruzie.
Op de schouders van de mysterieuze hoofdloze zwarte figuur is Kafka zelf te herkennen.



In 2004 heeft David Cerny een ronddraaiend hoofd van Kafka ontworpen, een hoofd van 42 glinsterende metalen schijven, die los van elkaar kunnen ronddraaien.


zie deze link voor een kort filmpje

Dezelfde David Cerny ontwierp ook de babypoppetjes op de televisietoren in Praag.



Hoewel wij alle wijken te voet hebben gedaan kun je Praag uiteraard ook op andere manieren verkennen. Één andere manier is een rondrit in een fraaie nostalgisch uitziende auto.


Je komt dan ongetwijfeld ook langs deze fraaie Jerusalem of Jubileum  synagoge, die niet in de Joodse Wijk, maar in de wijk Novo Mesto ligt. Het is een synagoge gebouwd in Moorse stijl vermengd met Art Nouveau details. Het is één van de mooiste, maar zeker de grootste synagoge van de stad.




Tot zover een kleine selectie van de vele foto's van een indrukwekkend Praag.
Op onze heenreis kwamen wij op een kleine 20 km voor Praag op de snelweg het plaatsnaambordje Lidice tegen en wij besloten om op de terugweg hier naar toe te gaan.
Van 29 april tot en met 21 mei zond de VPRO een zevendelige filmische televisieserie uit met de titel "Himmlers hersens heten Heydrich" gebaseerd op de bestseller 'HhhH' van Laurent Binet. 
Het gaat over de even knullige als spectaculaire aanslag in 1942 op het nazikopstuk  Reinhard Heydrich, de architect van de Jodenvernietiging.
Er wordt een min of meer mislukte aanslag gepleegd op Heydrich, hij overleeft de aanslag met slechts een kleine verwonding, maar overlijdt kort daarna toch aan een infectie. 
De Duitsers nemen wraak op 10 juni 1942.


Het dorp Lidice wordt uitgemoord en met de grond gelijk gemaakt. Praktisch alle mannen boven de vijftien jaar werden doodgeschoten, de vrouwen gingen op transport, waarbij velen door uitputting en in de gaskamers zijn omgekomen. Van de  kinderen werden er 82 vergast. Het dorp wordt in 1949 vlakbij weer opgebouwd, maar de oorspronkelijke plaats is tot op de dag van vandaag een indrukwekkend monument.
Het is een grote open vlakte met een bezoekerscentrum en enkele gedenktekens, zoals het aangrijpende monument van de 82 vermoorde kinderen hieronder.



De open vlakte die ons ondanks de bomen een gevoel van totale leegte en verschroeide aarde gaf.


Hieronder het monument voor de weggevoerde vrouwen van Lidice.

In een rondgang bij het bezoekerscentrum diverse muurpanelen van de gepleegde verschrikkingen door de nazi's, zoals het doodschieten van de mannen, het scheiden van de familie's en de bevrijding van de vrouwen uit het concentratiekamp.






Ons bezoek aan Praag en Lidice waren beide indrukwekkend, maar Lidice heeft toch wel de meeste indruk op ons achtergelaten.

jeer

9 opmerkingen:

  1. Goedemorgen Jeer,

    Wat leuk dat jullie naar Praag geweest zijn. WAt ziet daar heel mooi uit. Praag is ook heel mooi. Heb ik op tv gezien. Wouw wat is daar mooi toe te gaan. Het is indrukwekkend om te zien monument van vermoorde kinderen. Vreselijk. Het was toen erg geweest. Ieder geval hebben jullie genoten. Prachtig serie foto's gemaakt.Oja daaar zijn wij nooit geweest. Fijne dag gewenst. Groetjes,

    BeantwoordenVerwijderen
  2. prachtige reis heb je gehad Jeer, adembenemende beelden laat je zien, dat kerkhof........ oef, zo mooi
    dank je wel voor het delen

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Jeer, Lidice ken ik niet, wat een indrukwekkend standbeeld.
    In Praag waren we in 2005, prachtige stad. Ik herken veel in je foto's. In onze verzameling zitten(hoe kan het anders) ook de nodige gevelstenen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat interessant allemaal Jeer, dank voor het delen. Praag staat nog op mijn verlanglijstje............

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik ben nog nooit in Praag geweest, maar wat je er hier over laat zien, spreekt me erg aan. Kafka natuurlijk, maar ook die prachtige kathedraal. Het monument in Lidice oogt op jouw foto ook erg indrukwekkend. Toch iets om even stil van te worden. Mooi logje, jeer!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Was er nog nooit maar het lijkt me de moeite waard om te bezoeken. Mooie beelden laat je ons zien.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. een heel mooie reportage
    staat nog op mijn verlanglijstje, ben er nog nooit geweest

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Interessant Jeer. Met veel aandacht en nostalgie vertoefde ik -genietend van je reisbeschrijving en foto's- zes decennia terug.

    Eind jaren zestig (november 1969 lees ik in een oude agenda) verkeerde ik een week in Praag. Het was in de tijd van het Oostblok.
    Ik herinner me als de dag van gisteren een namiddag dat ik op het Oudestadsplein stond met een indrukwekkend klokken-schouw/hoorspel: een astronomisch uurwerk. Er was een lichte nevel en het schemerde op het uitgestorven plein.
    Dat indrukwekkende gevoel van sereniteit aldaar heb ik -nagenoeg- nooit meer op die manier ervaren.
    's Avonds was het prettig bierdrinken met mijn Tsjechische studenten-vrienden: grote glazen van halve liters aan lange tafels in een café. Wanneer ik een politieke vraag stelde of over 'vrijheid' begon, werd er eerst speurend om ons heen gekeken of de politie niet in de buurt was want voor je het wist zat je in het gevang in het destijds communistische Tsjechoslowakije. (Eerder in dat jaar had Jan Palach zich in brand gestoken uit puur protest).

    Dat waren nog eS tijden...

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ha Jeer,
    een mooi verslag en foto's van jullie vakantie.
    Echt indrukwekkend,het monument met de kinderen maakt echt indruk
    ook ik ben hier nooit geweest,bedankt voor het delen.
    voor nu wens ik je een mooi weekend!
    een groetje
    Christiene.

    BeantwoordenVerwijderen